Σάββατο 18 Ιουνίου 2011
ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ
ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ
οι καμμένες πατούσες-
‘χρόνος και κουδούνι έθαψαν την μέρα..’—Τ.S.Eliot-τέσσερα κουαρτέτα
‘..ξαφνικά ήρθε από τον ουρανό ήχος σαν να φυσούσε δυνατός
άνεμος, και γέμισε όλο το σπίτι όπου έμεναν..’—απόστολος Κυριακής της
Πεντηκοστής
oι καμμένες
πατούσες
είναι ένας δυνατός άνεμος από τον ουρανό, που φυσάει και γεμίζει τα σπίτια των ανθρώπων
με ζωή ατέλειωτη-αθάνατη, και είναι και μια
δύναμη άλλη που συνέχεια μετράει νούμερα και στενεύει τις μέρες των ανθρώπων θάβοντας τες με χρόνο και κουδούνι
υπάρχει μια δύναμη του Πνεύματος του Θεού που φυσάει από τον
ουρανό δυνατά γιατί αγαπάει δυνατά , όμως υπάρχει και μια άλλη δύναμη άσχημη
που φορά βαριά κολόνια και που
παρεμβαίνει για να ελέγχει τις ζωές
αυτή η άλλη δύναμη-με
την κολώνια- έστειλε τώρα τους δικούς της αποστόλους-- ανθρώπους κοινωνικά
ισχυρούς-- που κάθισαν στον θρόνο της
παγκόσμιας ιστορίας των ανθρώπων μοιράζοντας στους υπηκόους τους υποσχέσεις
ασφάλειας και σταθερότητας..
αυτή η άσχημη δύναμη τώρα απαιτεί όλοι οι λαοί να την προσκυνήσουνε
ζητώντας την εύνοια της.. η δύναμη αυτή τώρα έχει την φωνή του Χριστού[θέλει
τους ανθρώπους ενωμένους]όμως έχει την
καρδιά του διαβόλου[απαιτεί αυτή την ενότητα σαν μια ομοιόμορφη συμμόρφωση]
Αυτή η πονηρή δύναμη δεν ενδιαφέρεται τόσο για πλουτισμό, όμως χρησιμοποιεί τον
πλουτισμό γιατί αυτό που κυρίως την ενδιαφέρει είναι η παρεμβατικότητα και ο
έλεγχος των ανθρώπων.. Η δύναμη αυτή για
να κάνει υπηκόους καλλιεργεί στους ανθρώπους μια άρρωστη ενότητα χωρίς αγάπη..η
δύναμη αυτή θέλει οι άνθρωποι να μην αγαπούν αλλά αντί για αυτό τους προτείνει να
επιθυμούν επιφανειακά, φτηνά , καταναλωτικά..
έτσι με το πέρασμα
των χρόνων η δύναμη αυτή, κατάφερε να αποκτήσει στρατιές ανθρώπων, στρατιές μιας μάζας ανθρώπων εξαρτημένων από ένα ζωώδες
ένστικτο ατομικής εξασφάλισης και καταναλωτικής πείνας …[μια κατανάλωση που απλώθηκε παντού σε όλους
τους χώρους,σε όλες τις
αποχρώσεις:θρησκευτικές,ιδεολογικές,επιστημονικές,καλλιτεχνικές ,παντού μια
κατανάλωση..]
Έτσι οι άνθρωποι οδηγούνται σέρνωντας στα γόνατα κάθε φορά μπροστά στο θρόνο αυτής της άσχημης δύναμης μην τυχόν και χάσουνε την εύνοια της..μην
χαθεί σ’αυτούς εκείνη η ατομική εξασφάλιση που παριστάνει την ζωή
Όμως ο μεγάλος φόβος
αυτής της άσχημης δύναμης, αυτό που τρέμει αυτή η δύναμη είναι παραδόξως εκείνοι
οι κοινωνικά αδύναμοι άνθρωποι που δεν ζούνε καταναλωτικά αλλά που αντίθετα ζούνε
επειδή μοιράζονται—οι άνθρωποι που δεν πάνε απλώς στην εκκλησία αλλά που
γίνονται οι ίδιοι εκκλησία
Αυτή η άσχημη δύναμη που λύνει και δένει στην παγκόσμια
οικονομία που προγραμματίζει που θα χυθεί καινούριο αίμα με πόλεμο ,κυριολεκτικά
μπλοκάρεται και τρέμει αυτούς τους κοινωνικά αδύναμους που μπορούν να συμπονούν—‘όχι αυτούς που κάνουν φιλανθρωπίες,
αφού και αυτή η ίδια η άσχημη δύναμη μεταχειρίζεται τις φιλανθρωπίες, αλλά φοβάται αυτούς που
συμπονούν και που φροντίζουν τους άλλους από αγάπη—γι’αυτό και τέτοιους
ανθρώπους η δύναμη αυτή φροντίζει η να τους εξαφανίζει στο περιθώριο, η αν δεν
εξαφανίζονται να τους σκοτώνει, και να τους σταυρώνει…….
Η δύναμη αυτή δεν φοβάται
τους επαναστάτες αφού φροντίζει να τους εξοπλίζει με τα δικά της όπλα
της εξουσιαστικότητας και της επιβολής πάνω στους άλλους, η με έναν άλλον τρόπο
κατευθύνει κρυμμένη ανώνυμα ηλεκτρονικά τις τάχα αυθόρμητες εξεγέρσεις τους
Η δύναμη φοβάται αυτούς που έχουν την άλλη δύναμη του ουρανού που αγαπάει και που δεν ελέγχει τις ζωές των ανθρώπων αλλά
ελέγχει τον θάνατο των ανθρώπων—που ανασταίνει τους ανθρώπους γεμίζοντας τα πάντα,
την κάθε στιγμή τους με άπειρη ζωή
τέτοια που δεν την νικάει κανένας θάνατος κανένα κουδούνισμα μετρημένου
χρόνου—
Φοβάται την δύναμη του ουρανού γεμίζει τα σπίτια, την γη, τον αέρα, το νερό,
τα ρούχα τα κορμιά την χαρά και την λύπη των ανθρώπων
Αυτή η δύναμη του
ουρανού-το Πνεύμα το Άγιο- φανερώνεται
μέσα και πάνω στην ύπαρξη των ανθρώπων
εκείνων που την αναζητούνε. .κατοικεί σ’αυτούς
που ζούνε για τους άλλους μέσα σε συμπόνοια.. τότε η δύναμη αυτή του
ουρανού αυξάνεται σε αυτούς τόσο πολύ μαρτυρώντας ακόμη και πάνω στο κορμί τους
το φως της ανάστασης κάνωντας τους να καίγονται για τους άλλους, ακόμη και για
τους εχθρούς
Τότε οι άνθρωποι αυτοί ξέρουν γιατί ζούνε
Οι καμμένες πατούσες—[από
την βιογραφία του αγ.Μαρτινιανού]
..ο Μαρτινιανός ο ερημίτης καλόγερος εκείνη την μέρα για να
μην ενδώσει στις προσχεδιασμένες ερωτικές προκλήσεις της γυναίκας εκείνης που
λίγο πιο πριν είχε προσποιηθεί τον ανήμπορο οδοιπόρο, έκαιγε τις πατούσες του
στην φωτιά που ζέσταινε τον χώρο—τρομοκρατημένη η γυναίκα έπεσε στο πάτωμα
κλαίγοντας—αυτός τότε την σήκωσε την παρηγόρησε και με καμμένες πατούσες την
ξεπροβόδισε για ώρα πολλή και την αποχαιρέτησε φιλώντας την στα μαλλιά ---
αν ο Μαρτινιανός μόνο έκαιγε τα πόδια του χωρίς να
ξεπροβοδίσει αυτήν την γυναίκα που ήθελε να τον παγιδέψει, τότε ο Μαρτινιανός
θα ήταν απλώς ένας ατομικά καθαρός ,ατομικά εγκρατής αυτοκυριαρχούμενος
άνθρωπος.. τότε δεν θα είχε πνεύμα άγιο δεν θα ήταν ε εκκλησία αλλά κάτι πολύ
μικρό και φτωχό…. θάτανε μια ουδέτερη κλειστή ζωή εξασφάλισης..μια ατομική
κατανάλωση ενός ατομικού έπαθλου..ένος
ατομικού παραδείσου ..και τότε ο Μαρτινιανός θάτανε απλώς ακόμη ένας υπήκοος εκείνης
της πονηρής δύναμης που δεν αγαπάει αλλά ελέγχει και μετράει και παράγει
ανθρώπους υβρίδια..ανθρώπους που μοιάζουν με άνθρωπο αλλά που όμως δεν είναι αφού
δεν ξέρουν γιατί ζούνε...
ο Μαρτινιανός ανήκει πια στην χορεία των ανθρώπων εκείνων που κατοικεί σ’αυτούς η δύναμη του ουρανού, που γεμίζει τα πάντα με
ζωή άπειρη
Αυτό το φανερώνουν οι καμμένες πατούσες του που σήκωσαν από
το πάτωμα αυτήν την γυναίκα, οι καμμένες πατούσες του που μετά όρθιες παρηγόρησαν αυτήν την γυναίκα,οι
καμμένες πατούσες του που μετά που
περπάτησαν χιλιόμετρα με φρέσκες πληγές μαζί
μ’αυτήν την γυναίκα και που μετά
την αποχαιρέτησαν με ένα φιλί……..
οι καμμένες πατούσες-
‘χρόνος και κουδούνι έθαψαν την μέρα..’—Τ.S.Eliot-τέσσερα κουαρτέτα
‘..ξαφνικά ήρθε από τον ουρανό ήχος σαν να φυσούσε δυνατός
άνεμος, και γέμισε όλο το σπίτι όπου έμεναν..’—απόστολος Κυριακής της
Πεντηκοστής
oι καμμένες
πατούσες
είναι ένας δυνατός άνεμος από τον ουρανό, που φυσάει και γεμίζει τα σπίτια των ανθρώπων
με ζωή ατέλειωτη-αθάνατη, και είναι και μια
δύναμη άλλη που συνέχεια μετράει νούμερα και στενεύει τις μέρες των ανθρώπων θάβοντας τες με χρόνο και κουδούνι
υπάρχει μια δύναμη του Πνεύματος του Θεού που φυσάει από τον
ουρανό δυνατά γιατί αγαπάει δυνατά , όμως υπάρχει και μια άλλη δύναμη άσχημη
που φορά βαριά κολόνια και που
παρεμβαίνει για να ελέγχει τις ζωές
αυτή η άλλη δύναμη-με
την κολώνια- έστειλε τώρα τους δικούς της αποστόλους-- ανθρώπους κοινωνικά
ισχυρούς-- που κάθισαν στον θρόνο της
παγκόσμιας ιστορίας των ανθρώπων μοιράζοντας στους υπηκόους τους υποσχέσεις
ασφάλειας και σταθερότητας..
αυτή η άσχημη δύναμη τώρα απαιτεί όλοι οι λαοί να την προσκυνήσουνε
ζητώντας την εύνοια της.. η δύναμη αυτή τώρα έχει την φωνή του Χριστού[θέλει
τους ανθρώπους ενωμένους]όμως έχει την
καρδιά του διαβόλου[απαιτεί αυτή την ενότητα σαν μια ομοιόμορφη συμμόρφωση]
Αυτή η πονηρή δύναμη δεν ενδιαφέρεται τόσο για πλουτισμό, όμως χρησιμοποιεί τον
πλουτισμό γιατί αυτό που κυρίως την ενδιαφέρει είναι η παρεμβατικότητα και ο
έλεγχος των ανθρώπων.. Η δύναμη αυτή για
να κάνει υπηκόους καλλιεργεί στους ανθρώπους μια άρρωστη ενότητα χωρίς αγάπη..η
δύναμη αυτή θέλει οι άνθρωποι να μην αγαπούν αλλά αντί για αυτό τους προτείνει να
επιθυμούν επιφανειακά, φτηνά , καταναλωτικά..
έτσι με το πέρασμα
των χρόνων η δύναμη αυτή, κατάφερε να αποκτήσει στρατιές ανθρώπων, στρατιές μιας μάζας ανθρώπων εξαρτημένων από ένα ζωώδες
ένστικτο ατομικής εξασφάλισης και καταναλωτικής πείνας …[μια κατανάλωση που απλώθηκε παντού σε όλους
τους χώρους,σε όλες τις
αποχρώσεις:θρησκευτικές,ιδεολογικές,επιστημονικές,καλλιτεχνικές ,παντού μια
κατανάλωση..]
Έτσι οι άνθρωποι οδηγούνται σέρνωντας στα γόνατα κάθε φορά μπροστά στο θρόνο αυτής της άσχημης δύναμης μην τυχόν και χάσουνε την εύνοια της..μην
χαθεί σ’αυτούς εκείνη η ατομική εξασφάλιση που παριστάνει την ζωή
Όμως ο μεγάλος φόβος
αυτής της άσχημης δύναμης, αυτό που τρέμει αυτή η δύναμη είναι παραδόξως εκείνοι
οι κοινωνικά αδύναμοι άνθρωποι που δεν ζούνε καταναλωτικά αλλά που αντίθετα ζούνε
επειδή μοιράζονται—οι άνθρωποι που δεν πάνε απλώς στην εκκλησία αλλά που
γίνονται οι ίδιοι εκκλησία
Αυτή η άσχημη δύναμη που λύνει και δένει στην παγκόσμια
οικονομία που προγραμματίζει που θα χυθεί καινούριο αίμα με πόλεμο ,κυριολεκτικά
μπλοκάρεται και τρέμει αυτούς τους κοινωνικά αδύναμους που μπορούν να συμπονούν—‘όχι αυτούς που κάνουν φιλανθρωπίες,
αφού και αυτή η ίδια η άσχημη δύναμη μεταχειρίζεται τις φιλανθρωπίες, αλλά φοβάται αυτούς που
συμπονούν και που φροντίζουν τους άλλους από αγάπη—γι’αυτό και τέτοιους
ανθρώπους η δύναμη αυτή φροντίζει η να τους εξαφανίζει στο περιθώριο, η αν δεν
εξαφανίζονται να τους σκοτώνει, και να τους σταυρώνει…….
Η δύναμη αυτή δεν φοβάται
τους επαναστάτες αφού φροντίζει να τους εξοπλίζει με τα δικά της όπλα
της εξουσιαστικότητας και της επιβολής πάνω στους άλλους, η με έναν άλλον τρόπο
κατευθύνει κρυμμένη ανώνυμα ηλεκτρονικά τις τάχα αυθόρμητες εξεγέρσεις τους
Η δύναμη φοβάται αυτούς που έχουν την άλλη δύναμη του ουρανού που αγαπάει και που δεν ελέγχει τις ζωές των ανθρώπων αλλά
ελέγχει τον θάνατο των ανθρώπων—που ανασταίνει τους ανθρώπους γεμίζοντας τα πάντα,
την κάθε στιγμή τους με άπειρη ζωή
τέτοια που δεν την νικάει κανένας θάνατος κανένα κουδούνισμα μετρημένου
χρόνου—
Φοβάται την δύναμη του ουρανού γεμίζει τα σπίτια, την γη, τον αέρα, το νερό,
τα ρούχα τα κορμιά την χαρά και την λύπη των ανθρώπων
Αυτή η δύναμη του
ουρανού-το Πνεύμα το Άγιο- φανερώνεται
μέσα και πάνω στην ύπαρξη των ανθρώπων
εκείνων που την αναζητούνε. .κατοικεί σ’αυτούς
που ζούνε για τους άλλους μέσα σε συμπόνοια.. τότε η δύναμη αυτή του
ουρανού αυξάνεται σε αυτούς τόσο πολύ μαρτυρώντας ακόμη και πάνω στο κορμί τους
το φως της ανάστασης κάνωντας τους να καίγονται για τους άλλους, ακόμη και για
τους εχθρούς
Τότε οι άνθρωποι αυτοί ξέρουν γιατί ζούνε
Οι καμμένες πατούσες—[από
την βιογραφία του αγ.Μαρτινιανού]
..ο Μαρτινιανός ο ερημίτης καλόγερος εκείνη την μέρα για να
μην ενδώσει στις προσχεδιασμένες ερωτικές προκλήσεις της γυναίκας εκείνης που
λίγο πιο πριν είχε προσποιηθεί τον ανήμπορο οδοιπόρο, έκαιγε τις πατούσες του
στην φωτιά που ζέσταινε τον χώρο—τρομοκρατημένη η γυναίκα έπεσε στο πάτωμα
κλαίγοντας—αυτός τότε την σήκωσε την παρηγόρησε και με καμμένες πατούσες την
ξεπροβόδισε για ώρα πολλή και την αποχαιρέτησε φιλώντας την στα μαλλιά ---
αν ο Μαρτινιανός μόνο έκαιγε τα πόδια του χωρίς να
ξεπροβοδίσει αυτήν την γυναίκα που ήθελε να τον παγιδέψει, τότε ο Μαρτινιανός
θα ήταν απλώς ένας ατομικά καθαρός ,ατομικά εγκρατής αυτοκυριαρχούμενος
άνθρωπος.. τότε δεν θα είχε πνεύμα άγιο δεν θα ήταν ε εκκλησία αλλά κάτι πολύ
μικρό και φτωχό…. θάτανε μια ουδέτερη κλειστή ζωή εξασφάλισης..μια ατομική
κατανάλωση ενός ατομικού έπαθλου..ένος
ατομικού παραδείσου ..και τότε ο Μαρτινιανός θάτανε απλώς ακόμη ένας υπήκοος εκείνης
της πονηρής δύναμης που δεν αγαπάει αλλά ελέγχει και μετράει και παράγει
ανθρώπους υβρίδια..ανθρώπους που μοιάζουν με άνθρωπο αλλά που όμως δεν είναι αφού
δεν ξέρουν γιατί ζούνε...
ο Μαρτινιανός ανήκει πια στην χορεία των ανθρώπων εκείνων που κατοικεί σ’αυτούς η δύναμη του ουρανού, που γεμίζει τα πάντα με
ζωή άπειρη
Αυτό το φανερώνουν οι καμμένες πατούσες του που σήκωσαν από
το πάτωμα αυτήν την γυναίκα, οι καμμένες πατούσες του που μετά όρθιες παρηγόρησαν αυτήν την γυναίκα,οι
καμμένες πατούσες του που μετά που
περπάτησαν χιλιόμετρα με φρέσκες πληγές μαζί
μ’αυτήν την γυναίκα και που μετά
την αποχαιρέτησαν με ένα φιλί……..
Ετικέτες ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ
Σάββατο 7 Μαρτίου 2009
ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ
ΠΕΡΙ ΚΡΙΜΑΤΟΣ ΘΕΟΥ
1.Χάρις εις την χρηστότητα, και φιλανθρωπίαν του αγαθου ΘΕΟυ ,που απεκαλύφθει δια της χάριτος του ΚΥΡΊΟΥ μας ΙΗΣΟΎ ΧΡΙΣΤΟΥ με την ενέργεια του αγίου Πνεύματος, απηλάγην από την αρχαία πλάνην των εθνικών, ανετράφην δε εξ ΄αρχής από Χριστιανούς γονείς, από τους οποίους και εδάχθην απο βρέφους τας αγίας Γραφάς,που με οδηγούν εις την γνώσιν της αλήθειας .Όταν 'εγινα άνδρας και εταξίδευσα πολύ και ησχολήθην, όπως ήταν φυσικό ,ανεγνώρισα την μεγάλην συμφωνίαν που υπήρχε μεταξύ εκείνων που ησχολούντο επιμελώς με κάθε τέχνη και κάθε επιστήμην.Μόνο δε εις την Εκκλησίαν του Θεού, δια την οποία απέθανε ο Χριστός και επί της οποίας εξέχεε πλουσίως το Αγιο Πνεύμα, διεπίστωσα πολύ και υπερβολική διαφωνία εις τας σχέσεις των περισσοτέρων και εις τας απόψεις των περί θείων Γραφών. Και το φρικτότερον όλων, είδα τους ιδίους τους προεστώτας της Εκκλησίας να διαφέρουν τόσον πολύ μεταξύ τους ως προς την διάθεση και την γνώμη, να αντιτίθενται τόσον πολύ προς τας εντολάς του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, να διασπούν ανηλεώς την Εκκλήσία του Θεού και να συνταράσσουν χωρίς λύπην το ποίμνιον του,ώστε τώρα προ πάντων που ανεφάνησαν οι Ανόμοιοι να ισχύει και δι αυτούς ο λόγος
"Από σας τους ιδίους θα εγερθούν άνδρες, λαλούντες διεστραμμένα, δια να αποσπουν τους μαθητές οπίσω αυτών"
1.Χάρις εις την χρηστότητα, και φιλανθρωπίαν του αγαθου ΘΕΟυ ,που απεκαλύφθει δια της χάριτος του ΚΥΡΊΟΥ μας ΙΗΣΟΎ ΧΡΙΣΤΟΥ με την ενέργεια του αγίου Πνεύματος, απηλάγην από την αρχαία πλάνην των εθνικών, ανετράφην δε εξ ΄αρχής από Χριστιανούς γονείς, από τους οποίους και εδάχθην απο βρέφους τας αγίας Γραφάς,που με οδηγούν εις την γνώσιν της αλήθειας .Όταν 'εγινα άνδρας και εταξίδευσα πολύ και ησχολήθην, όπως ήταν φυσικό ,ανεγνώρισα την μεγάλην συμφωνίαν που υπήρχε μεταξύ εκείνων που ησχολούντο επιμελώς με κάθε τέχνη και κάθε επιστήμην.Μόνο δε εις την Εκκλησίαν του Θεού, δια την οποία απέθανε ο Χριστός και επί της οποίας εξέχεε πλουσίως το Αγιο Πνεύμα, διεπίστωσα πολύ και υπερβολική διαφωνία εις τας σχέσεις των περισσοτέρων και εις τας απόψεις των περί θείων Γραφών. Και το φρικτότερον όλων, είδα τους ιδίους τους προεστώτας της Εκκλησίας να διαφέρουν τόσον πολύ μεταξύ τους ως προς την διάθεση και την γνώμη, να αντιτίθενται τόσον πολύ προς τας εντολάς του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, να διασπούν ανηλεώς την Εκκλήσία του Θεού και να συνταράσσουν χωρίς λύπην το ποίμνιον του,ώστε τώρα προ πάντων που ανεφάνησαν οι Ανόμοιοι να ισχύει και δι αυτούς ο λόγος
"Από σας τους ιδίους θα εγερθούν άνδρες, λαλούντες διεστραμμένα, δια να αποσπουν τους μαθητές οπίσω αυτών"
Ετικέτες ΑΣΚΗΤΙΚΑ Α'
Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2009
'Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, Μέγας Βασίλειος, Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος
Οι ευχές τους να στηρίζουν και να φωτίζουν όλο το μαθητόκοσμο και τους εκπαιδευτικούς!
Λόγοι του Χρυσορρήμονος Πατρός
Για την προσευχή
«Παντός αγαθού κεφάλαιόν έστιν η προσευχή και σωτηρίας και ζωής αιωνίου πρόξενος»
«Αμήχανον ανευ προσευχής αρετη συζήν και μετά ταυτης πορευεσθαι βίον. Νευρα γαρ της ψυχής αι προσευχαί»
Για την Γραφή
«Εΰδιος λιμήν των Γραφών η ανάγνωσις, λιμήν ακύμαντος και τείχος αρραγές, και πύργος άσειστος, και δόξα αναφαίρετος, και όπλον άτρωτος, και ευθυμία αμάραντος, και ηδονή διηνεκής»
Μη τοίνυν απλώς παρατρέχωμεν τα ένα ταις θείαις Γραφαίς κείμενα, μηδέ εξ απιπολής τοις λεγομένοις προσέχωμεν,αλλ’ εις το βάθος εαυτούς καθέντες και τον έναποκείμενον πλούτον καταμαθόντες δοξάσωμεν τον Κύριον»
Για την αγάπη
«Η προς τον Θεό αγάπη ανευ της προς τον πλησίον, ου δύναται υπάρχει.
«Ουδέν ελεημοσύνης ίσον. Βασιλίς όντως εστίν ομοίους ανθρώπους ποιούσα Θεώ»
«Ουδέν γαρ ημάς ίσους Θεώ, ποιεί ,ως το ευεργετείν»
«Τούτο εστιν ω εξιδούσθαι δυνάμεθα τω Θεώ, τω ελεείν και οικτείρειν»
«Ουδέν ουτως παροξύνει το Θεόν,ως το ανελεήμονα είναι»
«Πολλά μεν έστι τα χαρακτηρίζοντα τον χριστιανισμόν. Μάλλον δε πάντων και κρείτον απάντων, η προς αλλήλους αγάπη.»
Για την Εκκλησία
«…Μη απέχου της Εκκλησίας,ουδέν Εκκλησίας ισχυρότερον, της πέτρας ισχυροτέρα έστι, του ουρανού υψηλοτέρα εστί, της γης πλατυτέραν εστίν…»
«Το θυσιαστήριον (Εκκλησία) ουράνιος έστι Τράπεζα, τα από γης δεχόμενα και εν ουρανώ παραπέμπον, τα από ουρανού δεχόμενα και τη γη χορηγούν…»
«…Διο καθάπερ λιμένας εν πελάγει, ούτω τας Εκκλησίας εν τοις πόλεσιν έπηξεν ο θεός, ίνα από της ζάλης των βιωτικών ενταύθα καταφεύγοντες, γαλήνης μεγίστης απολάβωμεν.Ουδέν γαρ έστιν ενταύθα δείσθαι τρικυμίαν, ου ληστών επιδρομαί, ου κακούργων έφοδον, ού πνευμάτων βία, ου θηρών επιβουλαί9, λιμήν γαρ εστίν απάντων τούτων απηλλαγμένος. Λιμήν εστίν ψυχών πνευματικός …»
Η αξία των ιερέων
«Καίτοι κατοικούν εδώ εις την γην, επετράπησαν να διοικούν τα εν ουρανοις και έλαβον εξουσίαν, την οποίαν ο Θεός ούτε εις αγγέλους, ούτε εις αρχαγγέλους έδωκε. Διότι δεν είπε εις εκείνους « όσα αν δήσητε επί της γης, έσται δεδεμένα εν τω ουρανώ, και όσα αν λύσητε επί της γης,έσται λελυμάν εν τω ουρανώ». Όσα οι ιερείς εδώ απί της γης ενεργούν (δια του μυστηρίου της εξομολογήσεως) ταύτα ο Θεός από τον ουρανόν επικυρώνει και ο Δεσπότης επιβεβαιώνει την απόφασιν των δούλων του ιερέων…»
'Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, Μέγας Βασίλειος, Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος
Λόγοι του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου
«Ο Θεός μεν έστι φως το απρόσιτον, και ακρότατον, και άρρητον, ουδέ νω καταληπτόν, ούτε λόγω ρητόν, πάσης φωτιστικόν λογικής φύσεως.Τούτο εν νοητοις, όπερ εν αισθητοίς ήλιος. Όσον αν καθαιρώμεθα, φανταζόμενον. Και όσον αν αγαπήωμεν αυθις νοούμενον. Αυτό εαυτού θεωρητικόν τε και καταληπτικόν, ολίγα τοις έξω χεόμενον. Φως δε λέγω το εν Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι θεωρούμενον»
δηλαδή:
“Ο Θεός είναι το ύψιστο και απροσπέλαστο και ανέκφραστο φως, το οποίο ούτε νους μπορεί να κατανοήσει, ούτε λόγος να εκφράσει, και αυτό φωτίζει κάθε λογική φύση.Αυτό το φώς είναι ότι για τα νοητά,ό,τι ο ήλιος για τα αισθητά. Όσο καθαριζόμαστε, τόσο και το φανταζόμαστε. Και όσο το φανταζόμαστε τόσο και το αγάπαμε. Και όσο το αγαπάμε ,τόσο και το κατανοούμε. Το ίδιο βλέπει και κατανοεί τον εαυτότου, και ολίγο δίνεται στους έξω. Και λέγω φως αυτό που βλέπουμε στο πρόσωπο του Πατρός και του Υιού καιΙ του Αγίου Πνέυματος.(Βενεδείκτου ιερομονάχου Αγιορείτου)
Άπειρον το θείον και ακατάληπτον
«Θεός ην μεν αεί και έστι και έσται . μάλλον δε έστιν αεί. Το γαρ ην και έσται του καθ’ ημάς χρόνου τμήματα και της ρευστής φύσεως. Ο δε ων αεί , και τούτο αυτός εαυτόν ονομάζει τω Μωυσή χρηματίζων επί του όρους. Όλον γαρ εν εαυτώ συλλαβών έχει το “είναι”, μήτε αρξάμενον , μήτε παυσόμενον, οιόν τι πέλαγος ουσίας απειρον και αόριστον, πάσαν υπερεκπίπτον, οιον το πέλαγος ουσίας απειρον και αρόριστον, πάσαν υπερεκπίπτον έννοιαν, και χρόνου και φύσεως νω μόνω σκιαγραφούμενος και τούτο λιαν αμυδρώς και μετρίως. …»
Δηλαδή:
Ο Θεός υπήρχε πάντοτε και υπάρχει και θα υπάρχει, ή καλύτερα υπάρχει πάντοτε. Διότι το “υπήρχε” και το “θα υπάρχει” είναι τμήματα του χρόνου και της φθαρτής φύσεως μας. Ο όρος όμως “ο Υπάρχων” , εκφράζει το αιώνιο, και με αυτό αυτοτιτλοφορείται όταν εμφανίζεται πάνω στο όρος στον Μωυσή. Διότι έχει συγκεντρώσει και διατηρεί όλη την “ύπαρξη”, η οποία ούτε άρχισε ποτέ ούτε και θα λήξει ποτέ ,δαν κάποιος απέραντοςκαι απεριόριστος ωκεανός ουσίας, ο οποίος ξεπερνά κάθε έννοια και του χρόνου και της φύσεως, και ο οποίος μπορεί κάπως να σκιαγραφηθεί κάπως με το νου.Και αυτό παλι αμυδρά και περιορισμένα..»(Βενεδείκτου ιερ.)
web counter html code
